top of page

DUYGULAR / Karl Marx (şiir /1836 - 18 yaşında)

DUYGULAR


İstemem sessizliği,

Rahatı sevmez Ruhum,

Oluruna bırakmadan,

Didinmek benim yolum.


Başkaları sevinsin

işler yolunda giderken

Kutlasın kendi kendini

Şükürlerle dua eden.


Kapılmışım sonsuz kavgaya,

Sonsuz coşkuya, düşlere,

Yaşam ile uyuşamam,

Akıp gidemem nehirle.


Gökkatını kavramak,

Dünyayı çekmek kendime,

Sevgiyle, nefretle uğraşmak

Yıldızım pırıl pırıl parlasın diye.


Savaşırım her şeyi kazanmaya:

Tanrıların tüm kutsayışlarını

Tüm bilgiyi derinden kavramaya,

Ta derinden Şarkı'yı ve Sanatı.


Dünyalar yıkabilirim sonsuza dek

Çünkü yaratamam bir dünya,

Çünkü sesimi duymaz onlar,

Büyülü çevrede dilsiz dolandıkça.


Ölü ve dilsiz bakarlar işlerimize,

Yukarıdan alayla bakıp geçerler,

Biz ve yaptıklarımız çürürken

Aldırmadan yollarına giderler.


Ama onlar gibi olamam ben

Süpürür onları kabaran sular,

Üstüne saldırmazlar artık hiçbir şeyin,

Görkem ve Gurur içinde huzursuzlar.


Çabucak düşer ve yok olur

Konaklar, kaleler sırayla,

Yeni bir imparatorluk doğar,

Onlar uçup giderken Boşluğa.


Yıldan yıla yuvarlanır

Hiçten Herşey'e,

Beşikten tabuta yuvarlanır,

Sonsuz Yükseliş, sonsuz Düşme.


Ve ruhlar giderler yollarına

Ta yenip bitinceye kadar,

Ta ki Tanrılarını, Efendilerini,

Büsbütün yok edinceye kadar.


O halde şimdi yürekle,

Kıralım Tanrı-çizgisi çemberi,

Talih topacı döndükçe

Bölüşelim dopdolu Sevinci ve Kederi.


O halde durmadan, dinlenmeden

Her şeyimizi koyalım ortaya,

Eylemsiz, isteksiz değil,

Sessizlik içinde değil, uğursuz, aptalca.


Acının boyunduruğunda çömelip

Kendini dinlemek değil kuluçka gibi,

Ve yasaklamak değil kendimize,

Arzuları, düşleri ve eylemi.


Çeviren: Barış Pirhasan

158 görüntüleme0 yorum

Son Yazılar

Hepsini Gör
bottom of page